“Gorsze dni” w pracy są równie powszechne, jak te w życiu prywatnym. Nie wszystko da się jednak usprawiedliwić zwykłym przemęczeniem lub brakiem humoru. Jeżeli w pracy towarzyszy Ci nieustannie obniżony nastrój, a zamykając za sobą drzwi biura czujesz ulgę możliwe, że dopadło Cię wypalenie zawodowe.
Wypalenie zawodowe to wyjątkowo podstępny przeciwnik – w pierwszym etapie nie daje praktycznie żadnych niepokojących objawów. Dlatego zazwyczaj powtarzające się zmęczenie, czy znużenie pracą często przypisujemy wstaniu z łóżka lewą nogą. Jednak z czasem symptomy się nasilają i coraz trudniej je ignorować. Chroniczna apatia, brak satysfakcji z wykonywanych obowiązków, czy poczucie ulgi po zamknięciu za sobą drzwi biura to jedne z najbardziej charakterystycznych oznak wypalenia zawodowego. Dlatego jeżeli powyższe objawy utrzymują się przez dłuższy czas warto zastanowić się nad ich źródłem. Wypalenie zawodowe jest bowiem nie tylko poważnym obciążeniem psychicznym dla nas samych, ale najczęściej rzutuje również na jakość wykonywanej pracy. Tym samym może też przynosić szkody osobom postronnym.
Warto też pamiętać, że próby przysłowiowego zaciśnięcia zębów i przeczekania zazwyczaj nie przynoszą pozytywnych rezultatów. Wręcz przeciwnie – na ogół jedynie pogłębiają problemy, wzmacniając poczucie rezygnacji, czy niemocy. Dlatego zamiast ignorować problemy lub tłamsić je w sobie lepiej spróbować im zaradzić. Dobrym pomysłem będzie kontakt z psychologiem i próba zidentyfikowania źródeł zniechęcenia pracą. Jeżeli jednak nie chcesz zaczynać od “radykalnych” rozwiązań poniżej przedstawiamy 4 sposoby, które również mogą okazać się pomocne.
PRZECZYTAJ TEŻ: Jakiego wsparcia może Ci udzielić Urząd Pracy?
Zaproponuj zmianę zakresu obowiązków
Nieustanne powtarzanie tych samych czynności i schematów w naturalny sposób prowadzi do popadania w rutynę. Oczywiście totalna reorganizacja zakresu obowiązków lub przebiegu dnia pracy zwykle nie jest możliwa, jednak czasami nawet stosunkowo niewielkie zmiany mogą okazać się bezcenne. Jeżeli widzisz szansę na modyfikację harmonogramu wykonywanych zadań lub zmianę stanowiska pracy, warto zasygnalizować to przełożonym. Dość często – działając w porozumieniu z przełożonymi i współpracownikami – można doprowadzić do wprowadzenia korzystnych zmian, przejściowo lub na stałe.
Weź dłuższy urlop
Jednym z najczęstszych źródeł wypalenia zawodowego jest problem z utrzymaniem równowagi między życiem zawodowym i prywatnym. Przytłaczani ogromem codziennych obowiązków, które często przynosimy po pracy do domu, nie jesteśmy w stanie zadbać o własne pasje i potrzeby. Poczucie bycia „skazanym na pracę” prowadzi do frustracji, odbierającej nie tylko chęć do wykonywania obowiązków służbowych. Problemy zawodowe są coraz częściej przyczyną depresji, utrudniającą normalne funkcjonowanie także w życiu prywatnym. Kilkanaście dni zasłużonego urlopu pomoże w zregenerowaniu sił, odreagowaniu oraz poukładaniu prywatnych spraw. Po takiej przerwie masz duże szanse na ponowne „polubienie się” ze swoją praca.
PRZECZYTAJ TEŻ: Oferty pracy dostępne tylko dla… wtajemniczonych
Poszukaj możliwości rozwoju i awansu
Bywa tak, że przyczyna wypalenia jest wyjątkowo trywialna – po prostu czujesz, że nie spełniasz się zawodowo. Jednocześnie masz poczucie, iż stać Cię na zdecydowanie więcej i chcesz się dalej rozwijać. W takiej sytuacji warto rozważyć co możesz zaoferować firmie w której pracujesz i które z Twoich kompetencji mogą okazać się szczególnie przydatne, pozwalając awansować na ciekawsze, stawiające więcej wyzwań stanowisko. Często w dużych firmach samo kierownictwo poszukuje pracowników zainteresowanych podnoszeniem swoich kwalifikacji i udziałem w specjalistycznych szkoleniach. Jeżeli masz taką potrzebę i możliwości – nie wahaj się skorzystać z okazji.
Wygadaj się
Powodem wypalenia bywa również kumulowany w sobie stres, wynikający z problemów, konfliktów ze współpracownikami, czy negatywnych doświadczeń w kontaktach z klientami. Dlatego niekiedy bardzo pomocna może okazać się tak błaha rzecz jak.. opowiedzenie o swoich perypetiach przyjaciołom lub członkom rodziny. Można też skorzystać ze specjalnych for lub grup w mediach społecznościowych, zrzeszających przedstawicieli wykonywanej profesji. Spostrzeżenia i porady innych osób mogą być bezcenne w radzeniu sobie z własnymi problemami.
Jeżeli wypalenie zawodowe nie daje za wygraną… spróbuj znaleźć nową ścieżkę kariery
Jeżeli pomoc ze strony specjalistów oraz wszelkie inne środki zawiodły, warto zastanowić się nad sensem dalszego podążania obraną ścieżką zawodową. Być może problemem są pracownicy, przełożeni lub konkretne miejsce zatrudnienia. Jednak faktyczne źródło problemu może być też mniej oczywiste – obrana ścieżka kariery przyniosła rozczarowanie i nie pokrywa się z Twoimi oczekiwaniami i potrzebami. W takim wypadku, zamiast iść pod prąd i działać wbrew sobie, lepiej poszukać nowego zajęcia. Pamiętaj, że zdecydowanie łatwiej znaleźć nową ścieżkę kariery zawodowej w wieku 40, niż 60 lat.
